Ünlü Şairlerimizin Sigara Dumanlı Şiirleri

Turgut Uyar, Attila İlhan, Edip Cansever başta olmak üzere önemli şairlerimizin sigara dumanlı şiirlerini derledik.

Güzel Havalar, Orhan Veli Kanık

Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;

Marjory Watherson, The Dispatch (The Captain’s Dugout), 1917

Bir Gün, Cemal Süreya

Bir gün seni bırakırım ya
tütünü bırakmak gibi bir şey olur bu
Evet, gün geliyor, bıkıyorum senden,
ama İstanbul’dan bıkmak gibi bir şey olur bu.

Edvard Munch, Self-Portrait With Cigarette, 1895

Sevdan Beni, Ahmed Arif

Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni

Anders Zorn, The Cigarette Girl, 1907

Kara Gözlerin, Ahmet Muhip Dıranas

Asılsız sevgilerdi onu yıkan aslında
Umutları umduğu gibi çıkmamış
Beklentileri hep korkuları olmuş
Sanki bütün hayatı,
Kupkuru bir odadaymış kopamadıklarıyla..
Gülüşleri bir sigara içimi zamanı kadar az
Her nefeste biraz daha kısalırken
Bütün beklentileri
Duman duman uçuyorlardı.

Atanas Matsoureff, Morning Coffee

Lokman Hekimin Sev Dediği, Metin Eloğlu

İnsan seni sevince iş güç sahibi oluyor
Şair oluyor mesela
Meyhaneden cayıyor bir akşamüzeri
Caysın be güzel
Caysın be iyi
Tütünü bırakıyor, tütün neyime zarar
Keseme zarar, ciğerime zara , sevdama zarar
Seni sevince adamın pabuçları eskimiyor
Beti benzi yeni çarktan çıkmış gibi
Seni sevince insan bilgili saygılı gönlü gani şen
Saçları zencefilli
Erkencecik evine dönmek istiyor canı
Hep seni düşün
Hep seni yaşat

Frederick William Elwell, Girl With Cigarette

Beklemiş Bir Paket Cigaranın Son Umuduna, Turgut Uyar

İşte suyumuzu kestiler ama masamda yine bir çiçek
bir çiçeğin akşamı elbet bir çiçeğe benzeyecek

nasıl güzel nasıl diri bir çiçek
dipdiri adamlardan biri bir çiçek

evet ben son ve kesin umuduyum bir paket cıgaranın
bir köhne câmekanda sararmış alıp içmemi bekleyecek

sonsuz bir camekânda
başlangıçsız bir çiçek

alırım seni tüttürürüm bir gün güzel tütün
söyle kim var bunu benden daha iyi bilecek

ey kalın duman gün senindir
kim var senden daha doğru tütecek

Simon Maris, Lady With Cigarette

Dostlar, Edip Cansever

Hatırla
Ne demiştim o gün ben sana
Her tenha semtte kurulmamış bir saat yakışır
Benim o bunaltılı günlerimden kalma bir mısra
Ve sense bana Aragon’un
Parisli şair, yüzü aslan dolu
Sımsıcak, dipdiri bir mısrasını anlatmıştin
Seninle ve parmaklarınla
Bardakta duran suyun bir akarsuyu
Nasıl kıskandığını anlatmıştın boyuna
Nasıl mı
Dedim ya, seninle ve parmaklarınla
Neden olmasın, yeni yakilan bir sigarayla da anlatılabilir şiir
Apansız bir yolculukla da

Henri Joseph Thomas, Woman With A Cigarette

Üçüncü Şahsın Şiir, Attila İlhan

ne vakit maçka’dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım

Robert Lundberg, Smoking Model With Dog, 1890

Sevdadır, Arkadaş Z. Özger

kadere inansaydım
sana inanırdım
Düşürmem sigaramın ucundaki külü ben

Jean Béraud, At The Cafe, 1908

Dostları Arama, Oruç Aruoba

Bir sabah kendine koyu bir
kahve koyarsın, sıgara
tablasını boşaltır, yeni bir
sıgara paketi açar, bir tane
yakar, telefonu önüne çekip
defterini açarsın, – A’dan
başlayarak, sırayla-
dostlarını aramağa başlarsın.
Özellikle dikkat edeceğin, o
anda orada (o numarada) olma
olasılıklarının yüksek
olmasıdır; büroları sabah
(öğleye kadar) ve öğleden
sonra; evleri de akşam
ilerledikçe ararsın-
yurtdışındaki dostların için de
saat farklarını hesaplarsın.
Bu arada, kahven bittikçe
yeniler, sıgara tablası doldukça
boşaltır, sıgara paketi
boşaldıkça da, yenisini
açarsın.
Her seferinde, numarayı
çevirir, düşmesini bekler
(bazıları zor; ancak birkaç
çevirişte düşer), ilk zil sesi
bitince de telefonu kapatırsın.
Sonra, “Yok” dersin-
sonra, “O da yok”-
sonra, “İşte, o da”-
hep, “Yok” dersin.
Dostlarınla dolu bir gün
geçirirsin.

James Tissot, The Terrace Of The Trafalgar Tavern Greenwich, 1878

Sığınak, Ahmet Telli

Sözün yine hep aşktan yanaysa
sevgilim sen sakla bir kaçağı
belki yorgun ve yaralıdır hala
ölüm basmıştır son sığınağı

Sus ve sadece dinle sessizliği
perdeleri çek ışıkları söndür
bir selam bir haber gönderir belki
sesleri hiç duyulmayan dostlar

Bir cigara sar bitlis tütününden
bir çay demle sonra, anısı kalsın
bekle başında onun sabahadek

Belki benim sana böyle sığınan
yapayalnız ve öylesine yorgun
kimliği duvarlarda kalan bir kaçak

Oskar Zwintscher, Bildnis einer Dame mit Zigarette, 1904

Bir Adam, Oktay Rifat Horozcu

Son bulut gökte temelli silinmeden önce, kararmadan önce ova,
bir kızıllık kaplıyordu ortalığı. Kayık kumsalda,
kumru dalda susuyordu, susuyorduk.
Kurması bitiyordu konsolların üstündeki saatlerin.
Kadın elini çekiyor tepsideki mercimekten, gözleri boşlukta.
Çıt yok. Çorba suyu kaynadı. Testi terliyor. Somun
bölünmek istiyor tahtasında. Adamsa
görünmez olmuş sekide. Gece burnunun dibine gelmiş,
yak bir cıgara, diyesi, şu efkâr saatinde.

Yoshio Markino, The Artist In The Mirror World

Korkunç Güzel, Cahit Sıtkı Tarancı

Rakıdan tütünden beter alışık
Olduğumuz korkunç güzel bir şey var
Tutmuş bırakmaz bizi bir sıkımlık
Canımız çıkana kadar

Max Beckmann, Self-Portrait with a Cigarette, 1923

Fiyakası Nedir Hayatın, Haydar Ergülen

Orhan Kemal romanlarında rastlardım o kadına
hani tütün içen adamını kokusundan sever ya,
tüttüm durdum da onca biri çıkıp demedi:
o sigarayı bir tutuşun var ki adamım
kim görse aşka düşer de kül olur ona!

Elizabeth Nourse, Woman With Cigarette

Bir Başka Şehirde, Refik Durbaş

Bir sigara yakarsın durup köşe başında: Umutlarını yakarsın.
Sonra çekip gider akşam da, aşklar da…
Şimdi bir başka zamanda, bir başka şehirdesindir.
Gri bir hüzün genzini yakmaktadır.
Çocuklar evlerine çekilmiştir.
Bir adam, somun kokusuyla evinin kapısını aralamaktadır.
Bir kadın, geçen günün hüznünü dokumaktadır yalnızlığının gergefinde…
Sen, bir bardak çayın buğusuyla bir sigaranın derin nefesinde o yalnızlığın girdabına bırakırsın düşlerini…
Ve düşünürsün bir daha: Ben, ne zaman sevdim?
Sevdim mi sahi?
Sahi, nasıl geçer akşamlar ilk kez gidilen bir şehirde?

Roubaix Henri Lebasque, La Cigarette, 1921

Uzak Fırtına, Lale Müldür

sen gelince
bir şeyler düşüyor kırılıyor hep
kapılardan
buz parçacıkları dolu bir akım
duvarlarda çığlıklardan sarkıt
önodalarda doppler etkisi

bir erkeğin sevişi
usul usul yaklaşan
sigara dumanı gibi
kendine doğru