Mutluluk Sözleri: Ünlü Edebiyatçıların ve Filozofların Mutluluk Sözleri

Mutluluk sözleri, mutlu olmaya ihtiyaç duyduğumuz şu günlerde hepimizin ihtiyacı. Türk ve Dünya Edebiyatı’nın önemli yazarlarının, felsefecilerinin, şairlerinin mutluluk sözlerini, Danimarkalı ressam Hans Andersen Brendekilde’nin size mutluluk verecek resimleriyle birlikte hazırladık.

‣ “Mutluluk bir rastlantıdır; yasaların veya mantıksal davranışların bir sıralanışı değildir.” (Sevda Kadınları, Elfriede Jelinek, 2004 Nobel Edebiyat Ödüllü yazar)

‣ “Unutmamalıyız ki bir şeyleri elde etmenin sonucunda mutluluk gelmez, ama elimizde olanları farkederek ve onların değerini bilerek mutlu olabiliriz.” (Frederick Koenig, Alman mucit)

‣ “Yaşam en yüce mutluluğu, sevildiğine ikna olmuş kişiye sunar; kendisi olduğu için sevilmiş – hatta diyebiliriz ki, kendisine rağmen sevilmiş kişiye.” (Victor Hugo)

‣ “İnsanlar, çok kez burnunun üzerindeki gözlüğü arayan dalgınlar gibi mutluluklarını arayıp dururlar.” (Gustave Droz)

‣ “Kim, sağlığı yerinde, borcu olmayan ve vicdanı temiz bir insandan daha mutlu olabilir ki?” (Adam Smith)

‣ “Aslında herkes mutlu olmayı ister, kimse acı çekmek istemez. Ve mutluluk dış etkenlerden değil, kendi alışkanlıklarımızdan gelir. Eğer kendi zihinsel tutumlarınız doğru ise, düşmanca bir atmosferde olsanız bile kendinizi mutlu hissedersiniz.” (Dalai Lama)

‣ “Mutluluğun en büyük temelleri şunlardır: Bir şey yapmak, bir şeyi sevmek ve bir şeyi umut etmek.” (Allan K. Chalmers, felsefeci)

‣ “Bir mutluluk kapısı kapandığında diğeri açılır. Ancak biz kapanan kapıya o kadar uzun bakarız ki, bizim için açılmış bulunan yeni kapıyı görmeyiz.” (Helen Keller, aktivist, pedagog)

Hans Andersen Brendekilde, The New Doll

‣ “Hayat küçük sevinçlerden oluşur. Mutluluk ise bu küçük sevinçlerin toplamıdır. Büyük bir mutlulukla çok sık karşılaşmaz insan. Eğer bu küçük sevinçleri toparlayamazsanız, büyük olanı gelse de gerçekten de anlamsız olacaktır.” (Norman Lear, TV yazarı, yönetmen)

‣ “En ilginç düşünceleri olan insanlar mutludur. İyi müziği seven, iyi kitapları seven, güzel resimleri seven, güzel arkadaşlıkları, güzel söyleşileri seven insanlar ve bunları zihinsel gelişimi için kullanmayı tercih eden insanlar, dünyanın en mutlu insanlarıdır. Sadece kendi içlerinde mutlu olmakla kalmazlar, başkalarının da mutluluk nedeni olurlar.” (William Lyon Phelps, yazar)

‣ “Başarı bir kriter değildir. Çünkü başarı birçok şeye bağlıdır. Asıl kriter mutluluktur. Çünkü mutluluk sadece sana bağlıdır.” (Osho, Hint mistik guru ve spiritüel)

‣ “İnsan mutlu olmak için para kazanmak ister, bütün çabası ve yaşamının iyi yanını bu parayı kazanmaya harcar. Mutluluk unutulur, araçlar amacın yerini alır.” (Albert Camus)

‣ “İnsanın enerjileri kullanılmak isterler ve insan bunların başarısını bir biçimde algılamak ister. Ancak, bu açıdan en büyük doyum, bir şeyler yapmakla, ister bir sepet, ister bir kitap olsun bir şeyi tamamlamakla sağlanır; insanın, bir yapıtın her gün kendi ellerinde geliştiğini ve sonunda tamamlandığını görmesi ona dolaysız bir mutluluk verir. Bir sanat yapıtı, bir yazı ve hatta bir el işi bile bunu sağlar; elbette, yapıt ne denli soylu bir türdense, alınan haz da o denli bü­yük olur. Bu açıdan, en mutlu olanlar önemli, büyük ve tutarlı yapıtları ortaya koyma yeteneklerinin bilincinde olanlardır. Çünkü böylelikle daha yüksek türden bir ilgi onların tüm varoluşu üzerine yayılır ve bu varoluşa ötekilerde bulunmayan bir çeşni katar.” (Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar)

‣ “Hayata mutlu olmaya gelmediğini kabul ettiğinde, mutlu olmaya başlıyorsun.” (Charles Bukowski)

‣ “Dünyada mutlu dediğimiz insanların en göze çarpan özellikleri kendilerinde yaşama zevki olmasıdır.” (Bertrand Russell)

‣ “Umut geleceği hatırlama, mutluluk geçmişi unutma sanatıdır.” (Denis Diderot)

‣ “Bildiğini yaşayamıyorsa insan, yalnızlaşır ve mutsuz olur. Mutluluk, insanın düşündüğü, söylediği ve yaptığı şeylerin uyum içinde olduğu andır.” (Mahatma Gandhi)

Hans Andersen Brendekilde, Playing Children In Spring Landscape

‣ “Mutluluk yaşamın birinci amacı değildir; yaşamın birinci amacı yoktur; yaşam kendi başına bir amaçtır ve mutluluğu, yaşamın niteliklerini daha yoğun duymak adına feda etmeye gönüllü olmak bir yürekliliktir.” (Bernard Shaw)

‣ “Mutluluk, kovalandığında asla kendini yakalatmayan bir kelebeğe benzer; ama sessizce oturup beklersen üzerine konabilir.” (Nathaniel Hawthorne)

‣ “Mutluluğun ilk şartlarından birisi de, insan ve doğa arasındaki ilişkinin bozulmamasıdır.” (Lev Tolstoy)

‣ “Mutlu insanlar tanıdım; bunlar sadece ne iseler, o oldukları için mutluydular.” (Johann Wolfgang Von Goethe)

1. Mutluluğun Resmi, Abidin Dino

1961 yılında Abidin Dino, Nazım Hikmet Ran ve eşi Vera Tulyakova, Paris’te bir otelde kalmaktadır. Nazım Hikmet, gecenin ilerleyen bir saatinde, Seine Nehri’ne bakan çatı katındaki otel odasında uyumakta olan eşi Vera’ya, Saman Sarısı adlı şiirini yazmaktadır. Abidin Dino da bir şeyler çizmektedir. Nazım Hikmet, Saman Sarısı şiirinde Abidin Dino’ya “Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin” der. Abidin Dino, mutluluğun resmini yapmadı, ama Mutluluğun Resmi isimli şiiriyle Nazım’a karşılık verdi.

Saman Sarısı, Nazım Hikmet

sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin

Mutluluğun Resmi, Abidin Dino

Kokusu buram buram tüten
Limanda simit satan çocuklar
Martıların telaşı bambaşka
İşçiler gözler yolunu.
İnebilseydin o vapurdan
Ayağında Varna’nın tozu
Yüreğinde ince bir sızı.
Mavi gözlerinde yanıp tutuşan
hasretle kucaklayabilseydim
seninle, bir daha.
Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi
Bağrımıza bassaydık seni Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Başında delikanlı şapkan,
kolların sıvalı, kavgaya hazır
Bahriyeli adımlarla düşüp yola
Gidebilseydik Meserret Kahvesine,
İlk karşılaştığımız yere
Ve bir acı kahvemi içseydin.
Anlatsaydık
o günlerden, geçmişten, gelecekten,
Ne günler biterdi,
Ne geceler…
Dinerdi tüm acılar seninle
Bir düş olurdu ayrılığımız, anılarda kalan.
Ve dolaşsaydık Türkiye’yi
bir baştan bir başa.
Yattığımız yerler müze olmuş,
Sürgün şehirler cennet.

İşte o zaman Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Buna da ne tuval yeterdi;
ne boya…

İnternette yukarıdaki resim Abidin Dino’ya aitmiş gibi bahsedilir, maalesef yanlış bir bilgidir. Bu eser, Abidin Dino’nun değil, ABD’li ressam Dianne Dengel’e ait bir illüstrasyondur. Tarzıyla tüm “Dünyaya mutluluk saçan kadın” olarak tanınan Dengel, özellikle fakir, ama mutlu insanları resmetmesiyle bilinir.

2. Ahmet Hamdi Tanpınar

İnsan ruhunun en az sabır gösterdiği şey mutluluktur. Şöyle bir düşünelim; acıyı uzun süre taşırız omuzlarımızda, nefreti, kini yıllarca saklarız zihnimizin keseciklerinde, sabrederiz yoksulluğa, yolsuzluğa, amansız saldırılara, suratımızı asıp otururuz saatlerce, duyguları yaşarız yıllarca, ama ya mutluluk? Ona sabrımız yoktur, gelir geçer ömür misali bir an, ansızın. (Ahmet Hamdi Tanpınar)

Hans Andersen Brendekilde, Summer Day In The Village With A Little Girl And A Kitten

3. Kürk Mantolu Madonna, Sabahattin Ali

Hayatımda hiç bu kadar mesut olduğumu, içimin bu kadar genişlediğini hatırlamıyordum. Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu? (Sabahattin Ali, Kürk Mantolu Madonna)

Hans Andersen Brendekilde, In Thought

4. Mesut Kimdir?, Sait Faik Abasıyanık

O zaman anladım ki hepimiz, üniversiteli, şoför, garson, milyoner, çikletçi, müteahhit, yazıcı, iyi şair, kötü şair hepimiz içimizde bir kötü mesut şair taşıyorduk. Muhayyel sofralarda muhayyel şaraplar, muhayyel topraklarda muhayyel çiftlikler, hep muhayyel şıkır şıkır altınlarla hepimiz, hepimiz mesuttuk. (Sait Faik Abasıyanık, Mesut Kimdir? hikayesinden alıntı)

Hans Andersen Brendekilde, Foraar

5. Mutluluk Anıtı, Aziz Nesin

Mutluluğun capcanlı anıtını gördüm geçen gün
Dimdik bir yokuştan çıkıyor
Çok yaşlı bir kadınla bir erkek
Kol kola elele
Dayanmışlar birbirine
Bakışları gülüşleri titrek titrek
Sanki yapışıp kaynaşmışlar
Buruşuk dudaklarıyla öpüşerek
Bakıyorlar gözbebeklerine
İlk günkü gibi ürkek
Kim görse onları inanırdı
Bu aşk sonsuza denk
İlk günkü gibi sürecek
Bir ayrılsalar birbirinden
Sanki ikisi birden
Düşüp birbirinin kucağına
Hemen oracıkta can verecek

Her ilk aşk böyle bitecek sanılır
Sonu düş kırıklığı olsa bile
Mutluluk anıtına inanılır
En güzel aldanıştır aşka inanma

Hans Andersen Brendekilde, Gathering Water From The WellGathering Water From the Well

6. Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Ziya Osman Saba

Bu caddede ancak mesut dolaşılabilir. Yalnız bu caddede bulunmak insanı mesut etmeye kafidir. Yaşadığımı, ben de saadetimi düşünmeliyim. Şu kadar dükkanın içinde elbette beni de mesut, hiç olmazsa memnun edebilecek şeyler satanlar da yok değil ya! Şuracıkta kunduralarımı boyatabilirim. Şu kravatı pekala satın alabilirim. Yeni gelmiş şu şiir kitabı bana pekala zevkli saatler geçirtebilir. Ben de pekala şu mesut insanların fotoğraflarını çıkarttıkları fotoğrafhanelerden birine girebilir, ben de mesudum, benim de resmimi çekebilirsiniz diyebilirim. Fotoğrafçı da itiraz edemez, sizin kimseniz yok, fotoğrafı ne yapacaksınız, diyemez. Sorarsa, elbette günün birinde benim de bir sevgilim olabilir. Sizin çekeceğiniz bu en güzel fotoğraf onun çantasının gizli bir köşesinde, güzel kokular içinde yatabilir derim. (Ziya Osman Saba, Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi hikayesinden alıntı)

‣ Mutluluk, haz veren maddelerle dolu bir kaptan seçilen hediyeler yığını değil. (Zygmunt Bauman)

Kaynak
Arthur Schopenhauer – Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar, Mutluluğun Kitabı – Eren Sarı